Met een rode loper werden de gasten van de reünie van de jubilerende Juliana van Stolbergschool ontvangen. Meer dan 250 eregasten waren aanwezig om elkaar te ontmoeten. Soms na heel veel jaren en anderen waren pas net van school. Het was een feest der herkenning voor velen. De gangen met de klapdeuren, de klassen, de geur, samen weer even in de klas zitten, je oude leerkracht ontmoeten. Een groepje jongeren rent weer met een bal om de tafeltennistafel, broers en zussen gaan nog één keer op de foto in de banken, hun favoriete muziek wordt  aan gezet. Er wordt hard gelachen om de kleding op de klassenfoto, even kijken op zolder en natuurlijk meedoen met de JvS nostalgie quiz. Er zijn vele ohhh’s en ahh’s te horen over de nieuwe toepassingen en onderwijs vernieuwingen.  “het is zo leuk te merken hoeveel goede herinneringen boven komen nu ik hier weer ben” zegt  één van de oud leerlingen die aan een tafel zit met toenmalig klasgenoten die nu allemaal geslaagd zijn voor hun eindexamens en wederom ieder hun eigen pad gaan. Een leerkracht vertelt: ‘ ik heb veel leerlingen gesproken en als je dan hoort wat ze is bijgebleven, welke specifieke herinneringen ze dan nog van je hebben, dan realiseer ik me nog meer hoe mooi mijn vak is en dat de spreuk op mijn koelkast echt klopt, to teach is to touch al life forever. De jubileum activiteiten op de JvS zijn ten einde. Er is veel gevierd met leerlingen, ouders en leerkrachten. Samen hebben ze de herinneringen van morgen gecreëerd en kijken ze terug op een geslaagd jaar. Zo is de kreet van een vertrekkende reünist zeer toepasselijk:  “de JvS forever!”